Sociale mobiliteit
maandag 3 okt. 2016 • Category: Algemeen, Leven in Roemenië, Maatschappelijke ontwikkeling, Post Craiova
Onlangs ging ik met mijn gezin naar een feest op het platteland. Een goede vriend vierde zijn verjaardag in het huis van de moeder van weer een andere vriend. Zij bleek in een klein dorp op het platteland te wonen. Het was alweer even geleden dat wij zo ver buiten de stad waren geweest.
Aangestampte aarde
We schrokken van de armoede. Onze gastvrouw bleek rond te komen van een maandinkomen van 150 euro. Ze woonde in een minuscuul krot. De vloer bestond uit aangestampte aarde. Het drinkwater kwam uit een eigen put. De elektrische pomp onderin die put werd nauwelijks gebruikt om slijtage van de motor te voorkomen. In plaats daarvan ging een emmer aan de ketting omlaag. De situatie van deze vrouw is helaas geen uitzondering: de armoede op het Roemeense platteland is bij gebrek aan werk vaak hardnekkig. Wonderlijk genoeg maakt de armoede een zeker geluk niet onmogelijk, zoals me eerder al opviel. (meer…)
Er zijn van die dagen waarop alles klopt: de dingen zijn in balans en alles valt op zijn plaats. Voor mij was vrijdag 10 juni zo’n dag. Op die dag namen we als blijk van waardering het NetRom-zaalvoetbalteam mee naar de EK-openingswedstrijd Frankrijk-Roemenië in Parijs.
Al pendelend tussen Roemenië en Nederland heb ik de laatste maanden regelmatig tijd besteed aan een tamelijk grootschalig project waarmee we Roemeense zorginstellingen helpen. Met vrachtwagenladingen tegelijk. Onze partner in dit project is de Nederlandse woonzorgcombinatie DSV Verzorgd Leven. DSV ondersteunt ouderen in en om Katwijk en Lisse op het gebied van wonen, welzijn en zorg. Door nieuwbouw sluit een aantal locaties de deuren en DSV stelt een deel van de inventaris beschikbaar voor het goede doel. Het gaat om meubilair en met name om professionele keukeninventaris: van ovens en ijskasten tot complete kookstraten en serveer- en distributiewagens.
Ik ben een fanatieke krantenlezer. Toen ik net in Roemenië kwam wonen, reed ik af en toe speciaal naar de ambassade in Boekarest om daar stapels met oude zaterdagdagkranten in te slaan. Zoiets is nu ondenkbaar. Ik heb een online abonnementje waarmee ik de kranten van mijn keuze waar ook ter wereld ter beschikking heb, wanneer ik dat wil.
Na een jaar vol intensieve voorbereidingen was het zo ver: in juli openden we ons gloednieuwe bedrijfsrestaurant met eigen keuken. Sindsdien genieten onze 220 ontwikkelaars dagelijks van een gezond meergangen-menu met verse ingrediënten, bereid door onze eigen keukenbrigade.
Vorige week gebeurde het weer: drie medewerkers van een nieuwe Nederlandse opdrachtgever vertelden tijdens een werkbezoek ’s avonds bij het eten hoezeer hun feitelijke ervaringen afweken van het beeld van Roemenië dat zij vóór hun bezoek hadden. In dat beeld overheerste het cliché van een bijna-failliete staat vol zwervers, waar de bevolking is overgeleverd aan misdaad en corruptie. Eenmaal uit het vliegtuig bleek de werkelijkheid in geen enkel opzicht met dat beeld overeen te komen.
Laatst wees een goede zakelijke relatie mij op een Ted talk van de schrijver
Een van de gevolgen van 17 jaar ondernemen vanuit Roemenië is dat mij steeds meer zaken in Nederland opvallen – juist vanwege het contrast met Roemenië. Ik heb het in Post Craiova al eerder gehad over de totale ontwrichting van het Nederlandse trein- en wegverkeer bij de eerste sneeuwvlokken. En over het wijdverbreide consumentisme dat in mijn ogen veel schade toebrengt aan economie en cultuur.
Veel mensen zijn sceptisch over Europa en dat geldt ook voor mij. Europa is bureaucratisch, inefficiënt en in veel opzichten een reus op lemen voeten. Dat het Europees Parlement iedere maand 10 miljoen euro uitgeeft voor de verhuizing van Brussel naar Straatsburg en terug, typeert de verspilling.
