Laatst was ik in Nederland op een seminar over innovatie. Vakgenoten schilderden groots en meeslepend de nieuwste vergezichten. De digitale transformatie gaat immers gepaard met veel disruptive innovation en paradigm shifts. Ik ben niet zo’n fan van grote woorden en opgeklopte hypes, en dit seminar bevestigde mijn skepsis.

Een van de grootste verschillen tussen wat ik maar betitel als de publieke IT-opinie in Nederland en die in Roemenië heeft precies hierop betrekking. Ik voel me als persoon én als ondernemer zo goed thuis in Roemenië omdat we er helemaal geen tijd hebben voor hypes en holle taal. (meer…)

U bent van mij gewend dat ik op deze plek mijn ervaringen als ondernemer in Roemenië met u deel. Deze keer vertel ik u iets over wat onze organisatie zo bijzonder maakt: de mensen.

Een paar weken geleden hadden we ons jaarlijkse teambuilding-weekend. Een onderdeel daarvan was de uitreiking van de loyalty awards. Dit jaar bereikten 19 mensen de mijlpaal dat ze 5 jaar in dienst zijn en voor 6 medewerkers brak het moment aan dat ze 10 jaar bij ons werken. (meer…)

Eind 2016 presenteerden we de eerste plannen voor de NetRom Campus. Op dit moment ontwikkelt het architectuurteam het ontwerp op basis van onze wensen en eisen. Ondertussen wordt hard gewerkt aan het regelen van vergunningen en het bouwrijp maken van de locatie. Terwijl er nog niet veel zichtbaar is op de bouwplaats, grijpen op de achtergrond talloze raderen in elkaar. Daarbij werken gespecialiseerde Roemeense leveranciers nauw samen met bedrijven in Nederland en België. (meer…)

Al jaren hebben veel Nederlandse gasten die voor het eerst in Craiova op bezoek komen dezelfde ervaring. Tot hun aankomst leven ze in de vooronderstelling dat Roemenië een derdewereldland is. Als ze uit het vliegtuig stappen vallen ze van de ene verbazing in de andere: Roemenië blijkt volop in ontwikkeling en de resultaten staan in schril contrast met de verwachtingen. De economie groeit sterk en nieuwe generaties zorgen voor radicale vernieuwingen op alle mogelijke terreinen.

Discrepantie

Al evenveel jaren stellen wij ons de vraag wat we kunnen doen tegen deze discrepantie tussen perceptie-op-afstand en de werkelijkheid. We begonnen in 2010 met deze rubriek: Post Craiova. Het idee was en is dat we het beeld van het leven en werken in Roemenië zouden kunnen verhelderen door er vanuit een persoonlijk perspectief over te schrijven en door allerlei overeenkomsten en verschillen tussen Nederland en Roemenië in brede zin nader te beschouwen. Hoewel Post Craiova het best gelezen item van onze nieuwsbrief is, hebben we dat doel niet bereikt. De verbazing van gasten die voor het eerst in Craiova komen, is onverminderd groot. (meer…)

Mijn gezin woont tegenwoordig het grootste deel van het jaar in Nederland. Deze zomer gingen we op vakantie in Amerika en Roemenië. De contrasten waren immens.

Van west naar oost

Wat mij bij alle contrasten opviel, was dat veel trends zich nog altijd van west naar oost bewegen. Of het nu gaat om airco in auto’s, drinkwater in flessen of maatschappelijke verhoudingen: al vele jaren waaien de nieuwste ontwikkelingen uit Amerika via Engeland naar West-Europa en verder oostwaarts. Dat geldt bijvoorbeeld ook voor het verschijnsel dat steeds meer mensen zich zien genoodzaakt lang en hard te werken voor een karig loon, vaak ver onder hun niveau. Kostwinners die twee banen combineren en ver boven de 60 uur per week werken, zijn in Amerika al lang geen uitzondering meer. De levensstandaard blijft daarbij veelal schrikbarend laag. De overheid neemt geen verantwoordelijkheid voor zelfs de meest basale voorzieningen en faciliteert zo effectief moderne vormen van slavenarbeid. (meer…)

Je kunt vaststellen dat Nederland in een aantal opzichten een voorsprong heeft op Roemenië. Denk aan het Bruto Nationaal Product, de in Nederland nog altijd functionerende verzorgingsstaat of de integratie van minderheden, hoeveel daarop ook is af te dingen. Maar wanneer wordt een voorsprong een remmende voorsprong?

Zwarte Zee

Afgelopen weekend hadden we een teambuilding-weekend voor onze medewerkers. Zaterdagochtend rond 5 uur verzamelden de 215 deelnemers zich op het station in Craiova. Met een afgehuurde trein reden we naar Constanţa aan de Zwarte Zee. In en om resort Vox Maris in de badplaats Costineşti hebben we ons twee dagen lang uitstekend vermaakt met de genoegens van strand, spel en goed gezelschap. (meer…)

Sinds een paar jaar vlieg ik wekelijks heen en weer tussen Roemenië en Nederland. Mijn vrouw en ik zijn in Nederland komen wonen toen onze kinderen aan het voortgezet onderwijs begonnen. Die beslissing blijkt goed uit te pakken.

Betere toekomst

In Roemenië is het onderwijs op klassieke leest geschoeid, met alle voor- en nadelen die daarbij horen. Veel Roemeense ouders zien onderwijs als het belangrijkste middel in hun streven de kinderen een beter leven te bezorgen dan zij zelf hebben. Ze hebben er net als hun kinderen alles voor over om te slagen in die missie, die ze vaak met tomeloze ambitie opzetten als een langjarig project. Ik weet nog goed hoe ik daarvan onder de indruk was toen onze oudste 11 jaar was. (meer…)

Onlangs ging ik met mijn gezin naar een feest op het platteland. Een goede vriend vierde zijn verjaardag in het huis van de moeder van weer een andere vriend. Zij bleek in een klein dorp op het platteland te wonen. Het was alweer even geleden dat wij zo ver buiten de stad waren geweest.

Aangestampte aarde

We schrokken van de armoede. Onze gastvrouw bleek rond te komen van een maandinkomen van 150 euro. Ze woonde in een minuscuul krot. De vloer bestond uit aangestampte aarde. Het drinkwater kwam uit een eigen put. De elektrische pomp onderin die put werd nauwelijks gebruikt om slijtage van de motor te voorkomen. In plaats daarvan ging een emmer aan de ketting omlaag. De situatie van deze vrouw is helaas geen uitzondering: de armoede op het Roemeense platteland is bij gebrek aan werk vaak hardnekkig. Wonderlijk genoeg maakt de armoede een zeker geluk niet onmogelijk, zoals me eerder al opviel. (meer…)

Er zijn van die dagen waarop alles klopt: de dingen zijn in balans en alles valt op zijn plaats. Voor mij was vrijdag 10 juni zo’n dag. Op die dag namen we als blijk van waardering het NetRom-zaalvoetbalteam mee naar de EK-openingswedstrijd Frankrijk-Roemenië in Parijs.

Zaalvoetbal

Ons zaalvoetbalteam is bloedfanatiek en steekt veel tijd in trainingen en competities op maar liefst drie niveaus. Het team is goed georganiseerd, zet prima resultaten neer en kan rekenen op een trouwe schare fans, onder wie steevast zo’n 40 tot 50 NetRom Software-collega’s. Het leek technisch- en HR-directeur Mircea Negrilă en mij een goed idee om uitdrukking te geven aan onze waardering voor de impact van hun inspanningen door ze mee te nemen naar de EK-openingswedstrijd Frankrijk-Roemenië. (meer…)

Al pendelend tussen Roemenië en Nederland heb ik de laatste maanden regelmatig tijd besteed aan een tamelijk grootschalig project waarmee we Roemeense zorginstellingen helpen. Met vrachtwagenladingen tegelijk. Onze partner in dit project is de Nederlandse woonzorgcombinatie DSV Verzorgd Leven. DSV ondersteunt ouderen in en om Katwijk en Lisse op het gebied van wonen, welzijn en zorg. Door nieuwbouw sluit een aantal locaties de deuren en DSV stelt een deel van de inventaris beschikbaar voor het goede doel. Het gaat om meubilair en met name om professionele keukeninventaris: van ovens en ijskasten tot complete kookstraten en serveer- en distributiewagens. (meer…)