Er zijn van die dagen waarop alles klopt: de dingen zijn in balans en alles valt op zijn plaats. Voor mij was vrijdag 10 juni zo’n dag. Op die dag namen we als blijk van waardering het NetRom-zaalvoetbalteam mee naar de EK-openingswedstrijd Frankrijk-Roemenië in Parijs.

Zaalvoetbal

Ons zaalvoetbalteam is bloedfanatiek en steekt veel tijd in trainingen en competities op maar liefst drie niveaus. Het team is goed georganiseerd, zet prima resultaten neer en kan rekenen op een trouwe schare fans, onder wie steevast zo’n 40 tot 50 NetRom Software-collega’s. Het leek technisch- en HR-directeur Mircea Negrilă en mij een goed idee om uitdrukking te geven aan onze waardering voor de impact van hun inspanningen door ze mee te nemen naar de EK-openingswedstrijd Frankrijk-Roemenië. (meer…)

Al pendelend tussen Roemenië en Nederland heb ik de laatste maanden regelmatig tijd besteed aan een tamelijk grootschalig project waarmee we Roemeense zorginstellingen helpen. Met vrachtwagenladingen tegelijk. Onze partner in dit project is de Nederlandse woonzorgcombinatie DSV Verzorgd Leven. DSV ondersteunt ouderen in en om Katwijk en Lisse op het gebied van wonen, welzijn en zorg. Door nieuwbouw sluit een aantal locaties de deuren en DSV stelt een deel van de inventaris beschikbaar voor het goede doel. Het gaat om meubilair en met name om professionele keukeninventaris: van ovens en ijskasten tot complete kookstraten en serveer- en distributiewagens. (meer…)

Ik ben een fanatieke krantenlezer. Toen ik net in Roemenië kwam wonen, reed ik af en toe speciaal naar de ambassade in Boekarest om daar stapels met oude zaterdagdagkranten in te slaan. Zoiets is nu ondenkbaar. Ik heb een online abonnementje waarmee ik de kranten van mijn keuze waar ook ter wereld ter beschikking heb, wanneer ik dat wil.

Veranderingen benutten

Dat de wereld waarin wij leven in een hoog tempo veranderingen ondergaat, is eigenlijk een open deur. Voor mij als ondernemer is het interessant, maar ook moeilijk om te bepalen welke specifieke veranderingen zijn te benutten voor de groei en optimalisatie van onze organisatie. Nog moeilijker, maar in potentie ook meer profijtelijk, is het om toekomstige veranderingen juist te voorspellen en erop te anticiperen. (meer…)

Vorige week gebeurde het weer: drie medewerkers van een nieuwe Nederlandse opdrachtgever vertelden tijdens een werkbezoek ’s avonds bij het eten hoezeer hun feitelijke ervaringen afweken van het beeld van Roemenië dat zij vóór hun bezoek hadden. In dat beeld overheerste het cliché van een bijna-failliete staat vol zwervers, waar de bevolking is overgeleverd aan misdaad en corruptie. Eenmaal uit het vliegtuig bleek de werkelijkheid in geen enkel opzicht met dat beeld overeen te komen.

De harde aanpak

Dat is logisch: Roemenië presteert aanzienlijk beter dan Nederland en veel andere West-Europese landen op zaken als criminaliteit, economische groei, begrotingstekort, staatsschuld en digitale infrastructuur. Nog veelzeggender vind ik persoonlijk de snelheid en de daadkracht waarmee het land momenteel oude problemen oplost: de infrastructuur gaat met grote sprongen vooruit en de bureaucratie delft langzaam maar zeker het onderspit. Het meest opvallend is de ongekend harde en succesvolle manier waarop het anticorruptieagentschap DNA sinds 2014 de corruptie aanpakt. (meer…)

Laatst wees een goede zakelijke relatie mij op een Ted talk van de schrijver Simon Sinek over de zogenoemde Golden Circle. Kijk vooral even naar deze video voordat u verder leest. Wat de man laat zien aan de hand van onder meer Apple, Luther King en de gebroeders Wright, is in mijn ogen zeer interessant. Organisaties inspireren niet doordat ze anderen overtuigen van wat ze aanbieden (iPads, burgerrechten of bemande vluchten), maar doordat ze anderen laten zien waarom ze doen wat ze doen. Apple vertelt ons niet: ‘koop onze prachtige apparaten’, maar: ’think different. Wij dagen de status quo uit die iedereen als normaal beschouwt’. Dat is het why in de binnenste cirkel hierboven. ‘O ja, dat doen we trouwens door verschrikkelijk mooie technologie te bedenken’ (how). ‘Kijk, hier zijn onze gadgets en diensten’ (what). (meer…)

Een van de gevolgen van 17 jaar ondernemen vanuit Roemenië is dat mij steeds meer zaken in Nederland opvallen – juist vanwege het contrast met Roemenië. Ik heb het in Post Craiova al eerder gehad over de totale ontwrichting van het Nederlandse trein- en wegverkeer bij de eerste sneeuwvlokken. En over het wijdverbreide consumentisme dat in mijn ogen veel schade toebrengt aan economie en cultuur.

Verwachtingen

Maar onlangs deed ik voor de verandering een bijzonder prettige (her)ontdekking. Ik moest in Breda op het gemeentehuis wat administratieve zaken voor ons bedrijf afhandelen. Ik had me ingesteld op de stamtafel-stereotypen: ambtenaren die in achterkamertjes encyclopedische boekwerken schrijven over de criteria voor schoolmeubilair of de minimaal vereiste krommingsgraad van te importeren bananen. De werkdruk is laag, het ziekteverzuim hoog, de vakanties lang en het weekeinde begint vrijdagmiddag al om half drie. (meer…)

In onze software-ontwikkelorganisatie zijn de grenzen tussen het persoonlijke en het zakelijke zeer flexibel. Dat merk ik dagelijks aan de humor, de analystische scherpte en de gedrevenheid waarmee onze medewerkers uitdagingen aangaan. Maar een van hun meest bijzondere eigenschappen vind ik dat ze het volstrekt vanzelfsprekend vinden om een fiks deel van hun vrije tijd als team te besteden aan maatschappelijke activiteiten. Van bomen planten tot alfabetisering en reïntegatie: ze pakken het aan omdat ze het belangrijk vinden. Dergelijke projecten passen vaak goed bij bedrijfsbeleid op gebieden als vergroening, HR en kennismanagement. Wij faciliteren ze, maar het initiatief komt steevast van de medewerkers zelf.

Goed doen

Laatst stelde een relatie mij de vraag of mijn persoonlijke houding in dit opzicht lijkt op die van onze medewerkers. Ik ging bij mezelf te rade. (meer…)

Veel mensen zijn sceptisch over Europa en dat geldt ook voor mij. Europa is bureaucratisch, inefficiënt en in veel opzichten een reus op lemen voeten. Dat het Europees Parlement iedere maand 10 miljoen euro uitgeeft voor de verhuizing van Brussel naar Straatsburg en terug, typeert de verspilling.

Als Poetin sancties afkondigt, staan de volgende dag 1000 Nederlandse vrachtwagens stil voor de Russische grens. In Europa komt dan eerst een werkgroep die een commissie installeert die gaat onderzoeken wat voor passende maatregelen men eventueel zou kunnen voorbereiden – met als uitkomst een slap en betekenisloos compromisvoorstel. We hebben immers te maken met de belangen van 28 individuele lidstaten.

(meer…)

Afgelopen zondag was ik op bezoek in Calafat, een stadje van circa 20.000 inwoners aan de Donau. Het is de plek waar ik ook in 1996 tijdens mijn allereerste bezoek aan Roemenië verbleef en waar ik sindsdien regelmatig kom. Meestal houdt de toekomst me meer bezig dan het verleden, maar dit tripje naar Calafat confronteerde me met de sterk toenemende snelheid waarmee het leven verandert – in West-Europa, en al helemaal in Roemenië. 

Armoede
In de jaren negentig reed ik regelmatig naar Boekarest om bij de ambassade oude zaterdagkranten op te halen vanwege de bijlagen. Internet was er niet. Internationaal telefoneren kon alleen op aanvraag bij postkantoren in grotere steden en het kostte kapitalen. Bezoekers brachten vaak letterlijk hun eigen ontbijt uit Nederland mee – crackers met potjes en blikjes beleg  – omdat de hotels geen of alleen afgrijselijk slechte ontbijten serveerden. In die hotels golden twee tarieven: laag voor Roemenen en hoog voor buitenlanders. Misschien was het positieve discriminatie, maar het irriteerde me mateloos.

(meer…)